درمان اسکار بعد از جراحی سینه

نکاتی برای درمان اسکار بعد از جراحی سینه

شکی نیست که اکثر جراحی های پلاستیک و به ویژه جراحی سینه با موفقیت بزرگی به پایان می رسند اما هنوز جای زخم باقی می مانند. برای به حداقل رساندن آسیب - مهم است که از قبل برخی از چیزهای اساسی در مورد اسکارها، جایی که ظاهر می شوند، نحوه درمان آنها و اینکه چقدر می توان آنها را به حداقل رساند و مبهم کرد، درک کرد.

اصلاً اسکار چیست؟

اسکار یک علامت قابل مشاهده است که در نتیجه یک فرآیند طبیعی بهبود زخم در پوست یا هر بافت دیگری ایجاد می شود. بریدگی در پوست باعث می شود بدن سلول های خاصی را به ناحیه آسیب دیده ارسال کند که کلاژن تولید می کنند که یکی از اجزای اصلی در بهبود پوست است.

هنگامی که پوست پس از جراحی سینه بسته می شود، یک اسکار اولیه ایجاد می شود که با رنگ قرمز (به دلیل فراوانی رگ های خونی در آن) مشخص می شود که روی سطح برجسته می شود و به لمس حساس است. با گذشت زمان قرمزی و حساسیت از بین می رود و جای زخم صاف می شود.

در حالت طبیعی، روند بهبودی اسکار حدود یک سال طول می‌کشد و در پایان آن، جای زخم تا ارتفاع یکنواخت با بافت پوست هماهنگ می‌شود و روشن و ظریف باقی می‌ماند. در شرایط دیگر، رشد بیش از حد بافت اسکار وجود دارد و یک "اسکار هیپرتروفیک" یا بدتر - یک "اسکار کلوئید" تشکیل می شود.

چگونه آسیب را به حداقل برسانیم

جای زخم روی پوست تاثیر زیادی بر عملکرد آن نمی گذارد، اما بر زیبایی ظاهری آن تاثیر می گذارد. دقیقاً در جراحی‌های سینه که برای بهبود ظاهر و احساس عمومی بیمار انجام می‌شود، اسکارهای زشت ممکن است دقیقاً برعکس عمل کنند و بر روی تصویر از خود تأثیر منفی بگذارند.

هنوز هیچ روشی وجود ندارد که 100% اسکارها را از بین ببرد، اما روش ها و درمان های مختلفی برای کاهش ابعاد اسکارها یا کمتر دیده شدن آنها طراحی شده است. اما در اینجا چند کار وجود دارد که می توانید برای کمک به بهبودی مناسب انجام دهید:

دستورالعمل های پزشک را دنبال کنید - استراحت کنید، سیگار نکشید، پوست را در معرض نور خورشید قرار ندهید، بهداشت را رعایت کنید، اینها همه توصیه هایی هستند که برای تسهیل روند بهبودی پوست طراحی شده اند و تا حد امکان جای زخم کم رنگی باقی می ماند.

پماد ضد اسکار - برای اسکارهای نسبتاً ظریف در نظر گرفته شده است و به ویژه زمانی مؤثر است که درمان تا حد امکان نزدیک به زمان تشکیل اسکار شروع شود. پمادهایی بر پایه ژل سیلیکون و پمادهای حاوی مواد ضدالتهابی وجود دارند که برای اسکارهای برجسته تر طراحی شده اند.

استروئیدها - با تزریق، روند التهابی و تولید الیاف کلاژن را سرکوب می کنند.

ورقه های سیلیکونی - پانسمانی که برای کاهش سطح فعالیت اسکار و تولید کلاژن طراحی شده است.

جراحی - در موارد شدید زمانی که جای زخم ها یک مشکل زیبایی شناختی قابل توجه است انجام می شود. پس از جراحی، درمان با پمادهای ضد اسکار برای پوشاندن جای زخم جدید آغاز می شود.